Al uw aanmoedigingen en 
opbouwende kritiek aan uw kinderen en leerlingen zouden wel eens 
verspilde energie kunnen zijn. Die conclusie zou je kunnen trekken uit 
het onderzoek van dr. Magda Osman van de Universiteit van Londen. 
Gelukkig wordt de soep iets minder heet gegeten. Het effect van onze 
feedback valt of staat bij een goede dosering.
Dr. Osman ontdekte dat de feedback die 
we geven aan onze omgeving niet altijd het gewenste effect heeft. Soms 
zelfs een averechts effect. "Het belang van feedback is overschat, zo 
blijkt uit onze studie. Mensen denken dat feedback altijd goed is voor 
de prestaties, hoe vaker hoe beter. Wij hebben echter aangetoond dat de 
prestatie op ingewikkelde taken juist verslechtert als je mensen 
tussentijds feedback geeft."
Dr. Osman denkt dat de prestatie 
achteruit gaat doordat mensen overspoeld worden met informatie. Of het 
nu positieve of negatieve feedback was, mensen werden er door afgeleid 
en konden zich minder goed concentreren op het maken van de juiste 
keuze.
Tijdens het onderzoek moesten honderd 
proefpersonen een inschatting maken van de gezondheid van een baby en 
vertellen wat het kind volgens hun nodig had. Een ingewikkelde taak, die
 veel aandacht en sensitiviteit van een proefpersoon vergt. Volgens dr. 
Osman kun je deze setting goed vergelijken met andere complexe 
situaties. Als voorbeeld noemt ze de introductie van groene 
energiemeters in huishoudens. "Dit apparaat geeft exact aan hoeveel 
energie je op dat moment gebruikt. De feedback die de meter geeft 
verandert dus voortdurend. Als mensen niet weten door welke apparaten de
 schommelingen worden veroorzaakt, kunnen ze geen betekenis geven aan de
 feedback. Hoe leren ze dan hun energieconsumptie te verminderen?"
De onderzoekster ziet ook een risico in 
alle app's op mobiele telefoons. Voordat we deur uitgaan checken we de 
buienradar en de files. Met de trein dan maar? Even je reissaldo 
controleren. De stappenteller zeurt dat je nog niet genoeg gelopen hebt 
vandaag. Hoe sympathiek en handig het allemaal ook lijkt, er is 
misschien een maximum aan informatie wat nog bevorderlijk is voor het 
maken van een goede keuze.
Spreken is zilver, ...
Nu terug naar school. De Universiteit 
Utrecht heeft enkele jaren geleden een onderzoek gedaan naar de feedback
 van docenten tijdens zelfstandig werken op vier middelbare scholen. De 
onderzoekers stelden vast dat docenten hard hun best doen hun feedback 
positief te formuleren. Ze zijn er primair op gericht dat een 
vastgelopen leerling weer verder kan. Hierbij gaan ze echter te weinig 
in op de eisen waaraan het werk moet voldoen.
Het meest opvallende was dat ook 
docenten geneigd zijn tevéél feedback te geven. Dit zou ten koste gaan 
van de verwerking ervan bij leerlingen. In plaats daarvan zouden ze de 
leerling meer aan het woord moeten laten om het probleem precies te 
omschrijven en ze naderhand te laten vertellen hoe ze het probleem 
denken te gaan aanpakken. De leerlingen waren overigens wel tevreden 
over de feedback die ze kregen, al merkten zij ook op dat het vaak wel 
erg positief gekleurd was.
Storend of stimulerend
Een belangrijke vraag is in hoeverre we 
deze onderzoeksuitkomsten kunnen toepassen op het speciaal onderwijs en 
zorgleerlingen in het algemeen. Het belang van positieve aandacht staat 
bij deze kwetsbare doelgroep niet ter discussie. Maar voor wat betreft 
de hoeveelheid feedback is het denkbaar dat kinderen met een korte 
aandachtsspanne wellicht nog sneller gehinderd worden door tussentijdse 
feedback. Een onderzoek moet dan uitwijzen of een eventueel nadelig 
effect van feedback bij deze kinderen opweegt tegen het positieve effect
 van aanmoediging.
Bronnen
- Osman, M. Feedback can have negative impact on performance. Frontiers in Neuroscience, 2012.
- Sol, Y. en Stokking, K. Kortlopend onderwijsonderzoek: Mondelinge feedback tijdens zelfstandig werken, Universiteit Utrecht, 2009.
 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten