donderdag, 12 mei 2011
Ze is nog relatief jong tussen alle klassieke aandoeningen in de geestelijke gezondheidszorg, maar groeit als kool: de gameverslaving. Twaalfduizend Nederlandse jongeren lijden eraan. En wanneer het de fabrikanten lukt internet goed te integreren in hun spelcomputers, dan zullen de aantallen nog een grotere vlucht nemen.
Dat voorspelt Tony van Rooij, een wetenschapper van het IVO die op 12 mei 2011 bij het Erasmus Medisch Centrum is gepromoveerd op dit onderwerp. Hij heeft in zijn proefschrift aangetoond dat tieners met een gameverslaving vaker gevoelens van depressie, angst en eenzaamheid ervaren. Zij hebben doorgaans een negatief zelfbeeld. Het hebben van vrienden werkt overigens als een beschermende factor in de ontwikkeling van een gameverslaving.
Aantrekkelijke fantasiewereld
Er lijkt sprake te zijn van een negatieve vicieuze cirkel: wanneer een kind niet lekker in zijn vel zit of sociaal niet goed mee kan komen, biedt de fantasiewereld van het gamen een aantrekkelijk toevluchtsoord. Hier doet het kind succeservaringen op en krijgt de waardering waar het zo naar hunkert. Bovendien hoort elke internetgamer bij een zogenaamde 'community', een groep mensen met dezelfde passie. Eenmaal terug in de werkelijkheid, is de teleurstelling en eenzaamheid des te groter. De gamer kan niet meer terugvallen op zijn computerskills, wordt geconfronteerd met de sociale kloof en het isolement neemt verder toe.
Er lijkt sprake te zijn van een negatieve vicieuze cirkel: wanneer een kind niet lekker in zijn vel zit of sociaal niet goed mee kan komen, biedt de fantasiewereld van het gamen een aantrekkelijk toevluchtsoord. Hier doet het kind succeservaringen op en krijgt de waardering waar het zo naar hunkert. Bovendien hoort elke internetgamer bij een zogenaamde 'community', een groep mensen met dezelfde passie. Eenmaal terug in de werkelijkheid, is de teleurstelling en eenzaamheid des te groter. De gamer kan niet meer terugvallen op zijn computerskills, wordt geconfronteerd met de sociale kloof en het isolement neemt verder toe.
Wanneer ben je gameverslaafd?
Kan je moeilijk stoppen met gamen? Ondanks duidelijke afspraken en oprechte voornemens? Slaap je te weinig door het gamen? Vind je eigenlijk dat je minder zou moeten gamen? Lijdt het huiswerk eronder? Wanneer het antwoord op al deze vragen 'ja' is, is de kans op een gameverslaving groot.
Kan je moeilijk stoppen met gamen? Ondanks duidelijke afspraken en oprechte voornemens? Slaap je te weinig door het gamen? Vind je eigenlijk dat je minder zou moeten gamen? Lijdt het huiswerk eronder? Wanneer het antwoord op al deze vragen 'ja' is, is de kans op een gameverslaving groot.
Gedeelde verantwoordelijkheid
Gelukkig zijn gameverslavingen redelijk goed te behandelen met de gebruikelijke therapieën voor verslaving. Beter zou echter zijn het ontstaan van de verslaving te voorkomen. Van Rooij bepleit dat fabrikanten en ouders hierin hun gedeelde verantwoordelijkheid moeten nemen. Ouders moeten weten wat hun kind op internet doet, zodat ze reële grenzen kunnen stellen. Spelfabrikanten moeten ouders hierin ondersteunen met tips en uitleg.
Gelukkig zijn gameverslavingen redelijk goed te behandelen met de gebruikelijke therapieën voor verslaving. Beter zou echter zijn het ontstaan van de verslaving te voorkomen. Van Rooij bepleit dat fabrikanten en ouders hierin hun gedeelde verantwoordelijkheid moeten nemen. Ouders moeten weten wat hun kind op internet doet, zodat ze reële grenzen kunnen stellen. Spelfabrikanten moeten ouders hierin ondersteunen met tips en uitleg.
Dus: game over...? Quit!
Bron
- Website Medical Facts [accessed 11 mei 2011] http://www.medicalfacts.nl/ Gameverslaafde tieners hebben meer gevoelens van depressie en eenzaamheid. origineel artikel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten