donderdag, 03 november 2011
Worden gewelddadige kinderen later ook gewelddadige volwassenen? De afdeling Kinder- en Jeugdpsychiatrie van het Erasmus Medisch Centrum heeft hier onderzoek naar gedaan. Het is één van de langstlopende bevolkingsonderzoeken naar de ontwikkeling van gedrags- en emotionele problemen van kindertijd tot volwassenheid. In een periode van maar liefst 24 jaar werden bijna 1500 kinderen gevolgd.
Voorspelbaar probleemgedrag
Het is een vraag waar menigeen in onze sector weleens over na heeft gedacht. Ook kranten en televisieprogramma’s besteden regelmatig aandacht aan kinderen die gedragsproblemen vertonen. Hoe zijn deze kinderen er een generatie later aan toe? Het was al langer bekend dat externaliserend probleemgedrag van alle soorten gedragsproblemen het vaakst aanhoudt tot in de pubertijd. Agressie is dus meer persistent dan bijvoorbeeld angst voor spinnen of aandachtsproblemen.
Het is een vraag waar menigeen in onze sector weleens over na heeft gedacht. Ook kranten en televisieprogramma’s besteden regelmatig aandacht aan kinderen die gedragsproblemen vertonen. Hoe zijn deze kinderen er een generatie later aan toe? Het was al langer bekend dat externaliserend probleemgedrag van alle soorten gedragsproblemen het vaakst aanhoudt tot in de pubertijd. Agressie is dus meer persistent dan bijvoorbeeld angst voor spinnen of aandachtsproblemen.
Nu blijkt bovendien dat externaliserend gedrag bij kinderen de meest kenmerkende voorspeller is van agressief, ernstig crimineel- en gewelddadig gedrag in de volwassenheid. Vooral kinderen die een ernstige mate van antisociaal gedrag vertoonden kregen in hun volwassenheid problemen. Als kinderen ernstig externaliserend gedrag vertoonden in de kinderjaren kon dat tot op veertigjarige leeftijd problemen veroorzaken. Het is niet bekend of dit mogelijk samenhangt met testosteronspiegels bij mannen.
Van de verschillende soorten externaliserende gedragingen waren oppositioneel gedrag (driftig, koppig, ongehoorzaam) en heimelijk gedrag (vloeken, spijbelen, weglopen van huis, drugs- en alcoholmisbruik) het meest voorspellend voor later probleemgedrag.
Proactief en reactief gedrag
Een ander belangrijk onderscheid moet gemaakt worden in proactieve en reactieve agressie. Er blijkt namelijk een belangrijk verschil tussen kinderen met proactief antisociaal gedrag en kinderen met reactief antisociaal gedrag. Deze laatste groep is voornamelijk ongehoorzaam en driftig uit reactie en niet uit eigen beweging. Reactief agressieve kinderen hebben minder kans om in hun volwassenheid agressief gedrag te vertonen. Zij zullen eerder angstig of depressief worden.
Een ander verhaal is het voor kinderen die proactief antisociaal zijn. Zij vertonen dit gedrag (liegen, stelen, vandalisme) uit eigen beweging en lopen zo een grotere kans om te ontsporen.
Een ander belangrijk onderscheid moet gemaakt worden in proactieve en reactieve agressie. Er blijkt namelijk een belangrijk verschil tussen kinderen met proactief antisociaal gedrag en kinderen met reactief antisociaal gedrag. Deze laatste groep is voornamelijk ongehoorzaam en driftig uit reactie en niet uit eigen beweging. Reactief agressieve kinderen hebben minder kans om in hun volwassenheid agressief gedrag te vertonen. Zij zullen eerder angstig of depressief worden.
Een ander verhaal is het voor kinderen die proactief antisociaal zijn. Zij vertonen dit gedrag (liegen, stelen, vandalisme) uit eigen beweging en lopen zo een grotere kans om te ontsporen.
Conclusies na 24 jaar
De belangrijkste conclusie is dat er een aanzienlijke continuïteit van psychopathologie bestaat van kindertijd tot in de volwassenheid. Het lijkt zeer ernstig gesteld met de kinderen en jongeren die zoveel gedragsproblemen vertonen. Vierentwintig jaar studie heeft aangetoond dat uiteindelijk een kwart ontspoort. Gelukkig ondervindt driekwart van de kinderen met gedrags- en emotionele problemen geen problemen in de volwassenheid. Tijdige herkenning van gedragsproblemen lijkt essentieel, om probleemgedrag op latere leeftijd mogelijk te beperken. Garanties zijn er helaas niet.
De belangrijkste conclusie is dat er een aanzienlijke continuïteit van psychopathologie bestaat van kindertijd tot in de volwassenheid. Het lijkt zeer ernstig gesteld met de kinderen en jongeren die zoveel gedragsproblemen vertonen. Vierentwintig jaar studie heeft aangetoond dat uiteindelijk een kwart ontspoort. Gelukkig ondervindt driekwart van de kinderen met gedrags- en emotionele problemen geen problemen in de volwassenheid. Tijdige herkenning van gedragsproblemen lijkt essentieel, om probleemgedrag op latere leeftijd mogelijk te beperken. Garanties zijn er helaas niet.
Meer weten over agressie? Lees dan het artikel 'Agressie: verplaats focus van vorm naar functie'
Bron
- Reef, J. Langdurige problemen voor gedragsgestoorde kinderen. Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten